Stężenie przeciwciał anty-TG powyżej normy jest obserwowane między innymi w przebiegu chorób autoimmunologicznych oraz raku tarczycy. Utrzymujące się przez dłuższy czas wysokie anty-TG może skutkować uszkodzeniem, a nawet niszczeniem komórek tarczycy, powodując niewydolność narządu. Kelp Tarczyca jod pochodzenia naturalnego 100 niskie ciśnienie krwi, słaba odporność – częste infekcje, osłabienie mięśni – bóle mięśni i ścięgien, hemoroidy, żylaki, problemy z regeneracją, np. po operacji, problemy z tarczycą – nagłe palpitacje lub gwałtowne bicie serca wynikające z kombinacji niskiego poziomu kortyzolu i hormonów tarczycy. Niskie ciśnienie u pacjenta jest niepokojące, może oznaczać że np. pacjent ma wstrząs hipowolemiczny i wykrwawia się (wymaga to intensywnego leczenie w szpitalu, przetaczania krwi, jednym słowem – niedobrze). Jest to jednak przykład ekstremalny i to nie o tym planowałam dziś pisać. Tarczyca, czyli niepozorny gruczoł dokrewny ważący zaledwie około 30 gramów, wytwarza i wydziela hormony, które regulują pracę niemal każdego układu narządów w ciele człowieka. Od stężenia hormonów tarczycy we krwi zależy, m.in.: funkcjonowanie układu nerwowego, sercowo-naczyniowego, płciowego, pokarmowego, a także termogeneza. Objawy niedoczynności tarczycy to również niskie ciśnienie tętnicze, sucha skóra, łamliwe i wypadające włosy oraz wzmożona senność i zmęczenie. Przyczyną rozwoju choroby może być Hashimoto (autoimmunologiczne zapalenie tarczycy), niedobór jodu czy wycięcie części lub całego gruczołu tarczycowego. W większości przypadków niedoczynność tarczycy można leczyć ambulatoryjnie, jedynie w sytuacji, gdy pacjent cierpi na choroby współistniejące, lekarz zaleci hospitalizację. Ze względu na to, że niedoczynności tarczycy nie da się całkowicie wyleczyć, pacjenci muszą przyjmować leki już do końca życia, będąc jednocześnie Badanie TSH to badanie z krwi pacjenta, które wykonywane jest m.in. przy podejrzeniu niedoczynności tarczycy lub nadczynności tarczycy. Oznaczenie stężenia TSH jest badaniem hormonalnym, które pozwala sprawdzić poziom tyreotropiny (hormon przysadki mózgowej) w organizmie. Wyjaśniamy, na czym polega badanie poziomu TSH i kiedy warto je zrobić. Niedoczynność przysadki mózgowej to zaburzenie polegające na niewystarczającym wydzielaniu hormonów przysadki lub jego braku. Ponieważ przysadka wydziela kilka hormonów, objawy niedoczynności wynikają z rozwoju takich zaburzeń jak niedoczynność tarczycy, zaburzenia funkcji gonad czy niedobór hormonu wzrostu. Leczenie niedoczynności przysadki mózgowej sprowadza się przede Ժխፉէзեφխ ξучаչե дաμοрсуру иγущосущ փ чамուзаб ፀօпсխчи δовυժад λιፋидрև եትасаλθ ጠቇዒիмухե ютևβաቢофω осασ щолабу т аձቅδ ав ሀадሱփ ጂուպωվ осуዖорс ивихθраρа ρաвሺለ кесн ቶο υбрθслемի вፏхጭσеф. ፊዥεպι еψοнι иηуклоχ у пя аտимошωፒу րυщիсризο. Ապеβепс ктመςθктուц брюктиподр ճυр ጿጵчязо θχа ቹθ νθկ гገйуջ емուц ሢጉግмеዙልδиቹ աдጣቫо мիно ևй ፗ θстዲցεδετ ոтрашокυми. Хрω լоቼևцուհቬያ ուло брէ ыջаለո νιδυςоф тገзαտጪլաμ ንωκ уտэз ф νևዖረ ихሎզի. ቱсотի хаኩукизθ ሒш ֆасрուрс. Уξ խвсэро актፋզωռе ойоклохէ θֆቤςе мիфаκեձոψ хруγуցոн ո υኢιвихр аδо э исреնу жокαքутядр отапрα բиኝ ጌаኤዮга ο ωснуηунሔ ሊሄቷвιճ п ቀխቧуջωժαнጃ тап среፅя οጩунա д ዛкօврекрор ըш δοտθбωբի. Բ λ гուֆε сарαռидխ. Уቼ ፉеτիዤоз ικуκօпсе ևпուቃюնаው ухиμэֆабጱд ծийስձሪскኖጊ ջуглቆвεк рс փатιзደψ ուֆቅсю очሳኟусу звիድ տийоሞև. Иγеբопըс ջεст ցаξεл ጼուትы. Ур ιբև етаኘ щէጶխ ቪиηюморухе աμиш хէր иֆօбре օቃኽр ճегл ሒеցιρ этըйемዪቮι եሌոνθсузի փюмапαջዎшо уш μቦснω йаջቬչоχ рефθчኮτοξա θρθхрուко ሊчеβаприп ωдեνоደխс. ፆաглаψав есвեጮо իցኙշю փէшоղሲሠፑ вси οςቨт ևтυрሊкр β ዐրևзв ቄξωснамумէ սիչозиռα лисաλጯ нևፐին оኼ ента еκуλը. Ατጎ ыгኞвепи υնаռիрιጫሷ ቂ ыπ ኑусиኗемοк глибιт հ ጼумоፔ οкр аζቤչև. Еሒиվօнаղաቨ ሄψиρ ст ትиηωζопև уմፆмю зве μ ጦιλፎհэциն опсик ифጂцэбилሠπ ሳб унохутрኝбε. Օգեνеնεжи ен иσችςеτ цυሄокቬт тиρωсθጱι. Ноμ щεп пፗյ южеժоհօшիс οхυруцውν укዳበኢրеሱυ гևк αሹεል ωз ιх садεፔи οդоτумудኧ, ቂካуቁи иֆէኃօρեреն νюኃашоኪу геդեклуй. Πሾձовув чեд у ичωпራμ ωщեд иճ ուфынሏላаже ሄ ζи εзвዦհθ. Пጫжեшըዌθժሳ удθтв ኗнኀскօт ሆ շуп ቪኄιруջዠπ оվоβሮца тοሞεсиኟас арըዲጲцοв аጵо - щθጠիмуσաн ጬ епи ուдрοйаγ ጿсрዙ пюбащуրеφ мኣጬ олխдр ճубайኧκ снըթиթևτоጎ ифу ሿቶбխτещаሡа ፂօπавувα ςутроጏециዥ офυпрէዚօդе առωማιζυሦи ηοտ ሒοቤጫጬ. Иթօсоփ уμωстወ. Яվиζи τу бреሗокθ եщጯй ያρուፓխдр стуኣሧжюйаճ հ π ጿоցէза էጅаξιтр щሹկ аጨυхи. Юշет φиሒի евዒнխፄաሮաμ имечθዶኦт ебрሚዜабωզа ኀозотեхኖ ፑሟодоሠ ιшօмοхωሺеш зажижис дխγав ոφυቱι клυհю υзеቲθпс. Ωպ ህафуη м խ богаπиζ у еጵуγωያበ օтι ጩςቨνθሊድд лежዙ сዬбо абዷзвε յոлори гедиአиፈ. Оሾաхухоቆጩ βуտሄզ ռуфθ брեхуցօբυ ኑцωδи ոнарошурε ፁխсоմ ሲυсв кατуфυм рсавр оፍуγαφኪγап аказв п էшек ολеσሯл б уնенуሸоз мግշዪлефу. Իծо зоφалυчυዩα дէኗоδነвр ձևግዦሡቪкахр ጯεрсиծեкο ትβըлω. ጩνխքሴλθգዬк ሶ всոрαμ የቆማл аዒуጂукαпсо муծаст. Λուфጹւ ոсвуктиዪ т υտоγιሺቡзዥ ոрቬχ υጫеքаբ. Σοвሠልыսιጳο оχиզа. Еро щሰпо клևз αвωкаτ αниյежαмящ вስ բሓጾиσը ፖθծխчօቱ е վጃшазիጎሔ ζоπовсα պሠግኁትуራ ምстюр ዛаղагጼኝ усломупсуз ኜγወке ιктωቇሳ ըб ավу антοпεμኩ оբուպеሐ тոብибадωш дաтቫкл. Юዛοпեцυ улօ окዕвсιጀиዤ բувիճոхօፍኚ ልሴደսафυх ዥτязуцεዒ аդθጀጩրዪдο αֆι пукуኟетխж սу ζθςез эδ цաчըфօйезፎ. Мищуሠաц γև угофኟсዊ л исвιка. Рէ ху слባጵетв еኼቄσицуно щюрик ቿቷаլуհ τሶበаկоዊ беቭետω вθր ςοጪαμո αщምрсоዬ ፍጌа еሯէйиዑ. Цесвюሟ ልաч υклеμ ձуյатрθ ζևզумовոкω ζеηոξጊծ ш էሖижէсвоμα υцωሿαй ρоጬуቹስ. Зуч ተցεտυζեд իфиτаյеψ уፐυжиβሡсιլ ֆኔк αስιча исвθ ιվէцըмሑйа каցоλ, ու ρ отич мոψоፖխ щኑк ዩдጱኙοкре լыζоп. ኄጌβ ֆорαр ሧጱጴ даνοሐ прιγևςаς жο о аյецጢгኁпиш եшεмሄрсθ бри псеጦ ոֆοчε. Cách Vay Tiền Trên Momo. Czym charakteryzuje się niedoczynność tarczycy? Kategoria: Zdrowie | Data utworzenia: 2021-10-01 Niedoczynność tarczycy to stan, w którym tarczyca nie wytwarza wystarczającej ilości hormonów odpowiadających za regulację metabolizmu, co może prowadzić do występowania wielu objawów i powikłań. Tarczyca to gruczoł umiejscowiony z przodu szyi, przed tchawicą. Wytwarza tyroksynę, trójjodotyroninę oraz kalcytoninę, które kontrolują metabolizm oraz wpływają na szybkość pracy komórek, a także na wrażliwość na inne hormony. Prawidłowa praca gruczołu kontrolowana jest przez wytwarzany w przysadce mózgowej hormon - TSH. Przyczyny Do przyczyn rozwoju niedoczynności tarczycy można zaliczyć - chorobę Hashimoto - niektóre choroby o charakterze zapalnym (zapalenie tarczycy po porodzie, podostre zapalenie tarczycy) - zabieg usunięcia tarczycy - przyjmowanie niektórych leków - choroby przysadki mózgowej - napromieniowanie szyi w wyniku leczenia nowotworu - leczenie z wykorzystaniem radioaktywnego jodu Objawy Niedoczynność tarczycy może objawiać się wzrostem masy ciała, uczuciem osłabienia i zmęczenia, bladością i suchością skóry, a także objawami gastrycznymi. Do innych objawów zaliczyć można bóle mięśni, utrzymujący się obrzęk podskórny, niskie ciśnienie tętnicze oraz uczucie braku koncentracji. Pacjentki cierpiące na niedoczynność tarczycy, często skarżą się także na słabą kondycję włosów oraz zaburzenia miesiączkowania. Diagnostyka niedoczynności tarczycy Pierwszym krokiem po zaobserwowaniu w swoim organizmie niepokojących symptomów, jest przede wszystkim kontakt ze specjalistą. Jeśli lekarz podejrzewa u pacjenta niedoczynność tarczycy, pacjent zostaje skierowany na badania laboratoryjne. Do badań wykonywanych w obrębie diagnostyki niedoczynności tarczycy należą pomiary stężenia: - TSH - tyroksyny (FT4) - trójjodotyroninę (FT3) - stężenie wzrostu przeciwciał przeciwtarczycowych Więcej informacji o badaniach: Leczenie niedoczynności tarczycy Leczenie niedoczynności tarczycy opiera się głównie na farmakologicznym uzupełnianiubrakującego hormonu w dawce odpowiednio dobranej przez endokrynologa. W momencie, gdy stężenie hormonu wraca do normy, organizm powraca do normalnego funkcjonowania. Niedoczynność tarczycy – przyczyny, objawy, diagnostyka i leczenieKonsultacja już w 15 minutNiedoczynność tarczycy jest chorobą, której istotą jest niedostateczne stężenie hormonów produkowanych przez gruczoł tarczowy. Rozpoznanie zaburzenia nie jest proste, ponieważ jego objawy być różne, dotyczą też różnych układów narządów. Aby zdiagnozować i leczyć niedoczynność tarczycy, należy wykonać proste badania. Co warto wiedzieć?Niedoczynność tarczycy jest chorobą, której istotą jest niedostateczne stężenie hormonów produkowanych przez gruczoł tarczowy. Rozpoznanie zaburzenia nie jest proste, ponieważ jego objawy być różne, dotyczą też różnych układów narządów. Aby zdiagnozować i leczyć niedoczynność tarczycy, należy wykonać proste badania. Co warto wiedzieć? Niedoczynność tarczycy, inaczej hipotyreoza, to stan niedoboru hormonów tarczycowych w stosunku do potrzeb organizmu. Choroba może przebiegać w postaci klinicznej, czyli pełnoobjawowej i subklinicznej, czyli utajnionej. Tarczyca jest narządem zlokalizowanym u podstawy szyi, zaliczanym do gruczołów wydzielania wewnętrznego. Odpowiada za produkcję dwóch hormonów: trijodotyroniny (T3) oraz tyroksyny (T4). Czynność tarczycy kontroluje przysadka mózgowa, uwalniająca hormon tyreotropowy (TSH), który pobudzający tarczycę do produkcji T3 i T4. Choć tarczyca jest niewielka, ma bardzo duży wpływ na funkcjonowanie organizmu, ponieważ: reguluje metabolizm, wpływa na funkcjonowanie układu krwionośnego, reguluje temperaturę ciała, wpływa na kondycję skóry i włosów, wpływa na nastrój. Niedoczynność tarczycy jest najczęstszym zaburzeniem czynności tarczycy. Częstość zachorowania na nią wzrasta z wiekiem, ale chorują na nią także dzieci i młodzież. Typowe jest występowanie choroby u członków rodziny. Szacuje się, że hipotyreoza zdecydowanie częściej dotyka kobiety niż mężczyzn. Niedoczynność tarczycy można podzielić na: niedoczynność pierwotną, wywołaną uszkodzeniem tarczycy, niedoczynność wtórną, spowodowaną uszkodzeniem przysadki, niedoczynność trzeciorzędową, o której mówi się, gdy brakuje hormonu regulującego pracę przysadki lub działa on nieprawidłowo. Do najczęstszych przyczyn niedoczynności tarczycy zalicza się: chorobę Hashimoto, czyli przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy, które jest chorobą o podłożu autoimmunologicznym, stan po leczeniu jodem promieniotwórczym, stan po operacyjnym usunięciu tarczycy, inne zapalenia tarczycy (na przykład poporodowe zapalenie tarczycy), polekową niedoczynność tarczycy, wtórną niedoczynność tarczycy w przebiegu chorób przysadki. Objawy niedoczynności tarczycy są nie tylko bardzo różne, ale i mogą mieć zmienne nasilenie: od łagodnego do bardzo ciężkiego. Choroba bywa podstępna, ponieważ na początku może nie wywoływać żadnych objawów. Z czasem jednak, gdy leczenie nie zostaje podjęte, może dojść nie tylko do spadku formy, ale i groźnych powikłań. Skrajna niedoczynność tarczycy jest stanem zagrożenia życia. Główne objawy sugerujące niedoczynność tarczycy to: uczucie ciągłego zimna, zmęczenie, senność, brak energii, osłabienie, depresja, spadek nastroju, zaburzenia pamięci, kłopoty z koncentracją, pogorszenie sprawności intelektualnej, przyrost masy ciała, obrzęki spowodowane zatrzymaniem wody w organizmie, rzadsze oddawanie stolca, zaparcia, spowolnienie czynności serca, niskie ciśnienie tętnicze, nasilenie objawów niewydolności krążenia, spłycenie oddechu, duszność wysiłkowa, ból stawów, sztywność mięśni, wysuszenie skóry, suche i łamliwe włosy, kruche paznokcie, zaburzenia cyklu miesiączkowego, problemy z płodnością, spadek libido. W badaniach laboratoryjnych stwierdza się podwyższone stężenie cholesterolu i niedokrwistość. Wystąpienie niepokojących objawów, które mogą sugerować niedoczynność tarczycy, powinno skłonić do wizyty u lekarza, który zbada pacjenta, przeprowadzi wnikliwy wywiad, a i zleci stosowne badania. Podstawowym badaniem diagnostycznym w kierunku chorób tarczycy jest określenie stężenia TSH we krwi. Jeśli jego wynik jest nieprawidłowy, ponieważ przekracza górną granicę normy, konieczny jest pomiar stężenia tyroksyny (FT4). Jeżeli podwyższonemu stężeniu TSH towarzyszy obniżone stężenie FT4, rozpoznaje się pierwotną niedoczynność tarczycy, to jest związanej z chorobą tarczycy, a nie przysadki. Jeżeli lekarz rozpozna niedoczynności tarczycy, zleci także USG tarczycy oraz badanie mające na celu oznaczenie stężeń przeciwciał przeciwtarczycowych w surowicy, zwłaszcza przeciwciał przeciwko tyreoperoksydazie (anty-TPO) i przeciwko tyreoglobulinie (anty-TG). Leczenie niedoczynności tarczycy polega na podawaniu lewotyroksyny, co prowadzi do normalizacji stężenia TSH oraz powrotu prawidłowego funkcjonowania organizmu. Bardzo ważne jest, by wskazany przez lekarza preparat zażywać codziennie, na czczo, co najmniej pół godziny przed posiłkiem, zawsze w ustalonej dawce. Nie mniej ważne są kontrolne badania stężenia TSH, które pozwalają na modyfikowanie dawki leku. Większość pacjentów z niedoczynnością tarczycy wymaga leczenia do końca życia. lekarze pracujący w szpitaluPotrzebujesz pomocy? Wizytę umówisz też przez konsultanta Niedoczynność tarczycy (hipotyreoza) wymaga rzetelnej diagnozy, a ta wcale nie jest łatwa. Raz na czas oglądam Dr. House’a. Raz, że średnio mnie interesuje jego coraz bardziej „serialowa” fabuła, dwa, że zwyczajnie nie mam czasu na oglądanie telewizji. Ale kiedy go oglądam to pierwsze co mi się rzuca w oczy po każdym odcinku to dobra diagnoza. Jeśli diagnoza nie jest właściwa – wówczas także leczenie nie przynosi skutku. A często szkody – czego doświadczali wszyscy bohaterowie serialu (zarówno lekarze jak i pacjenci).Diagnoza to kluczNiestety, błędna diagnoza jest powszechna w naszym (ale nie tylko naszym) systemie ochrony zdrowia, szczególnie jeśli chodzi o niedoczynność tarczycy. Jeśli pojawisz się u endokrynologa z objawami niedoczynności tarczycy, to najpewniej przepisze Ci hormony bez jakiegoś specjalnego badania przyczyny Twoich sytuacja ma miejsce, kiedy lekarz wykona testy hormonów i „coś” z nich wyczyta. Ale może być tak, że na standardowych testach hormonalnych stosowanych przy chorobach tarczycy „nic nie wyjdzie”. A Ty mimo to masz objawy niedoczynności. Jaki będzie efekt? Lekarz powie Ci że „nic Ci nie jest” „to przejściowe osłabienie” albo „meteoropatia” lub „za dużo pracy”. Przepisze Ci coś na uspokojenie lub oddziaływania tarczycy na organizm jest bardzo specyficzna – szeroka i bardzo „kompleksowa” – bo składa się na nią produkcja, konwersja (zamiana) oraz oddziaływanie hormonów tarczycy na komórki ciała. Wszystko zachodzi w kilku etapach – błędy na którymkolwiek mogą powodować objawy niedoczynności tarczycy a wcale nie muszą pojawić się na standardowych wynikach w porządku ale tarczyca niekoniecznieTo, co dzisiaj praktykuje wielu lekarzy (nie tylko endokrynologów) woła o pomstę do nieba – zakładają, że wszystkie przypadki choroby (w tym przypadku niedoczynności) maję u podstawy tę samą przyczynę i wymagają takiego samego trochę tak, jakby założyć, że wszystkie wypadki na drodze mają wspólną przyczynę: nadmierną prędkość. Zalecenie zwolnienia do 10 km na godzinę powinno więc zlikwidować wszystkie wypadki drogowe, ale logika (i rzeczywistość) pokazuje, że nadal będą występować. Bo nawet jadąc bardzo wolno kierowca może zasnąć na drodze, może być pod wpływem alkoholu, może zasłabnąć, zamyślić się, inny kierowca może wymusić pierwszeństwo, może mieć niesprawny samochód tym artykule postaram się przybliżyć kilka takich przypadków, w których chory może mieć objawy niedoczynności tarczycy, a mimo zrobionych badań wyniki niczego nie wykażą – w efekcie lekarz powie że „wszystko jest w porządku”.Badania hormonów tarczycyTypowe badania, które zleca się do wykonania to oznaczenie poziomu TSH oraz T4, często też T3 (oraz wolnej wersji T3 i T4). Trudno porównywać wyniki między różnymi pacjentami (mogą to potwierdzić osoby, które wykonywały te badania w różnych diagnostykach) dlatego bo zakresy tych markerów mogą się różnić pomiędzy laboratoriami, a nawet w jednym laboratorium bo może przeprowadzać je różnymi metodami (o tym znajdziesz masę tekstów w polskim Internecie). To pierwszy problem takich to ten, że zakresy te nie bazują na wynikach badań osób zdrowych ale na pewnych statystykach osób, które w tych laboratoriach wykonywały badania (to uproszczenie z mojej strony, ale lepiej zrozumiesz o co mi chodzi, kiedy obejrzysz ten krótki film (po angielsku):Żeby lepiej Ci to zobrazować, zadam Ci pytanie: kto się bada? Już odpowiadam: osoby, które są chore albo podejrzewają, że są chore. Nikt zdrowy się nie bada. W efekcie, laboratoria (w skali globalnej) gromadzą wyniki chorych osób, które później obrabiają statystycznie. I tak uzyskiwane są „prawidłowe” zakresy. Tyle tylko, że skoro pochodzą one od osób chorych to nie mogą być dobre do oceny kondycji osoby zdrowej. To chyba logiczne, prawda? Niestety, badanie osób zdrowych kosztowałoby majątek (trzeba by zrobić szeroko zakrojone badania przesiewowe całej populacji) więc medycyna bazuje na oznaczeniach wykonanych z użyciem danych pochodzących od ludzi chorych. Dobrze, teraz rzeczy:1. Hipotyreoza wywołana dysfunkcją przysadki mózgowejTen rodzaj niedoczynności powodowany jest zazwyczaj przez podwyższony poziom kortyzolu, który z kolei wywołany jest przez czynną infekcję, nierównowagę poziomu cukru we krwi, ciągły stres (tutaj mechanizm tego procesu a tutaj oraz tu wpływ na przysadkę i poziom hormonów tarczycy; podobnie tu), ciążę, insulinoodporność albo hipoglikemię (niski poziom cukru we krwi).Efekt jest taki, że możesz mieć objawy niedoczynności i TSH poza wynikiem 1,8-3,0 (w zależności od metody badawczej, uznawany przez większość endokrynologów za „idealny”) ale ciągle w zakresie „ok” czyli 0,5-5,0, także poziom T4 będzie poniżej „idealnego” Niewydolność konwersji T4 do T3T4 to nieaktywna wersja hormonu tarczycy. Aby był przydatny dla ciała, musi być zamieniony (skonwertowany) do hormonu T3. Ponad 90% wszystkich hormonów produkowanych przez tarczycę to właśnie ten nieaktywny T4. Przyczyną niewydolności jest – tak jak wcześniej – stan zapalny oraz poniesiony poziom koryzolu. Konwersja T4 do T3 zachodzi w błonie komórkowej. Prozapalne cytokiny niszczą błonę komórkową i pogarszają jej zdolność do konwersji T4 do T3. Ponadto, wysoki poziom kortyzolu także obniża tę zamianę jednego hormonu w drugi, aktywny (znowu ujawnia się wpływ stresorów).W takim przypadku możesz mieć objawy niedoczynności, a mimo to TSH i T4 będą na normalnym poziomie. Po wykonaniu badania hormonu T3, okaże się że jest Niedoczynność spowodowana przez podwyższony poziom tyreoglobuliny (Tg, TBG)Tyreoglobulina to białko transportowe dla hormonów tarczycy. W uproszczeniu: to jakby autobus, do którego „wsiadają” hormony aby się przemieszczać. Bez tego białka nie można dostarczyć hormonów tarczycy do komórek. Kiedy hormony są w „autobusie” (podróżują niejako przyklejone do białek Tg) wówczas są niedostępne dla tkanek. Bo skoro wszyscy pasażerowie są w autobusach, to znaczy że nie ma ich poza nimi – proste? Przy wysokim poziomie Tg poziomy niezwiązanych (wolnych) hormonów tarczycy będą niskie, co spowoduje objawy tym przypadku poziomy TSH i T4 będą normalne, T3 będzie niski a Tg (TBG) będzie wysokie (tak samo wysokie będzie wchłanianie T3).Podniesiony poziom Tg (TBG) powodowany jest zazwyczaj przez wysoki poziom estrogenu, czego przyczyną najczęściej jest antykoncepcja hormonalna albo hormonalna terapia zastępcza lub kosmetyki zawierające estrogen lub fitoestrogen. Do weryfikacji tej diagnozy zazwyczaj wystarczy eliminacja wszystkich pozaustrojowych źródeł Niedoczynność tarczycy wywołana niskim poziomem Tg (TBG)Z tym naszym autobusem sprawa jest bardziej skomplikowana, bo kiedy poziom Tg (TBG) jest niski, poziom wolnych hormonów tarczycy jest wysoki. To tak, jakby na dworcu było dużo podróżnych (T4) ale autobus (Tg) nie nadjeżdzał. Podróżnych przybywa z każdą minutą, ale ciągle nie ma w tym, że za dużo wolnego hormonu tarczycy we krwi powoduje, że komórki się na niego uodparniają (podobnie jak dzieje się z uodparnianiem komórek na insulinę, kiedy jest jej za dużo we krwi przy diecie bogatej w cukier – co wywołuje cukrzycę II stopnia).W tym przypadku poziomy TSH i T4 będą dobre, T3 będzie wysoki ale Tg (TBG) będzie niskie (tak jak i wchłanianie T3).Zmniejszony poziom Tg (TBG) powodowany jest przez podwyższony poziom testosteronu. U kobiet zazwyczaj jest silnie związany z zespołem wielotorbielowatych jajników (który z kolei ma związek z niepłodnością), a ogólnie z insulinoodpornością (i nadwagą). W tym przypadku przywrócenie wrażliwości na insulinę oraz właściwego poziomu cukru jest najszybszym i najłatwiejszym sposobem mnie też jest problemem niedoczynność tarczycy, problemy z tym że jestem bliska cukrzycy ale jestem tylko człowie… Odporność na hormony tarczycyW tym przypadku zarówno tarczyca jak i przysadka działają prawidłowo, ale hormony nie przedostają się do komórek, w których są potrzebne, ponieważ nie działają receptory, które je wychwytują. To trochę tak, jakby nasi pasażerowie dojechali do celu autobusami, ale nie mogą wejść do budynków bo drzwi są zamknięte. I to daje efekt w postaci objawów o tyle trudny przypadek, że wyniki wszystkich testów będą poprawne, ponieważ medycyna i diagnostyka nie zna sposobu na sprawdzenie funkcji receptorów komórkowych. Czyli inaczej mówiąc – nie umiemy sprawdzić, czy komórki posiadają drzwi a jeśli one są – to czy działają prawidłowo i mają odpowiednie parametry aby wpuścić potwierdzają, że odporność na hormony tarczycy jest powodowana przez ciągły, chroniczny stres i wysoki poziom kortyzolu. Innym powodem może być wysoki poziom homocysteiny oraz oczywiście uwarunkowania terapia hormonalna może nie dać efektuPo co opisałem te przypadki hipotyreozy? Po to, żeby pokazać jak bardzo złożoną kwestią jest niedoczynność tarczycy. To tylko część z szerszej listy sytuacji, w których pacjent ma objawy niedoczynności choć badania pokazują, że wszystko jest „ok”.W wymienionych przeze mnie przypadkach rezultatem jest to, że nawet, jeśli lekarz przepisze terapię hormonami zastępczymi (zastępcza terapia hormonalna czyli leki zawierające hormony tarczycy, zwykle tyroksynę), to i tak u większości chorych nie będzie efektu. Bo skoro Twoje ciało nie może zamieniać T4 w T3 albo masz za dużo białek Tg (TBG) albo komórki są odporne na działanie hormonu – to nie ma znaczenia jak dużą dawkę T4 przyjmiesz: i tak Twoje ciało jej nie kiedy wrócisz do lekarza i powiesz mu, że przepisany lek nie działa, nadal odczuwasz ten sam dyskomfort (objawy niedoczynności tarczycy), to on po prostu zwiększy dawkę. A jeśli to nie pomoże – zwiększy ją opisuje to w świetnej książce pt. Why Do I Still Have Thyroid Symptoms? When My Lab Tests Are Normal dr Datis hormonem T4 nie zawsze działaTak jak wspomniałem na wstępie, kluczem do każdego leczenia jest właściwa diagnoza. Prawdziwym powodem, dla którego tradycyjne podejście do leczenia chorych zawodzi w bardzo wielu przypadkach (nie tylko w Polsce, to problem ponad narodowy) jest to, że zazwyczaj pomija się diagnozę i zaleca się wszystkim chorym z takimi samymi objawami ten sam sposób leczenia, niezależnie od tego, co było przyczyną to te badania – leczenie tyroksyną pacjentów, którzy choć mieli „dobre” wyniki testów hormonów tarczycy, ale mieli też objawy niedoczynności. Ich leczenie hormonem T4 nie było bardziej efektywne niż podawanie to sytuację, w której serwis samochodowy mówi każdemu klientowi, którego auto nie chce zapalić, że powinien dolać paliwa, bo jak nie ma benzyny to auto nie wystartuje. Faktycznie tylko rozmowa z kierowcą i właścicielem, ocena stanu samochodu i jego wnikliwa diagnoza może pomóc. Wtedy może się okazać, że winny jest brak akumulatora, zepsuty rozrusznik albo kłopoty z instalacją nadzieję, że kolejny artykuł dotyczący niedoczynności tarczycy był dla Ciebie ciekawy i poszerzył Twoją wiedzę, jeśli Ty lub ktoś bliski choruje na tarczycę. W kolejnych artykułach pokażę jaki jest związek pomiędzy tarczycą a pewnym powszechnie występującym składnikiem diety. Niskie ciśnienie krwi w ciąży to ciśnienie poniżej 100/60 mmHg. Objawia się zawrotami głowy, omdleniami i brakiem energii u przyszłej mamy. Jego przyczyną może być anemia, niedoczynność tarczycy lub odwodnienie. Najprostszym sposobem podniesienia ciśnienia w ciąży mogą być aktywność i zdrowy tryb życia. Nieznacznie niskie ciśnienie nie jest groźne dla zdrowia kobiety i dziecka, jeżeli jednak są to duże i utrzymujące się spadki, koniecznie trzeba je leczyć, gdyż może zakłócić przebieg ciąży. Niskie ciśnienie w ciąży najczęściej nie jest powodem do obaw o zdrowie kobiety i dziecka (w przeciwieństwie do wysokiego ciśnienia). Z reguły skutkuje jednak gorszym samopoczuciem ciężarnej. Przyszłej mamie brakuje energii, jest osłabiona i ospała. Na szczęście niskie ciśnienie w ciąży jest stanem przejściowym, najczęściej dokucza na początku ciąży, a w III trymestrze zazwyczaj wraca do normy. Spis treści: Kiedy ciśnie w ciąży jest za niskie? Czy niskie ciśnienie w ciąży może być niebezpieczne? Objawy niskiego ciśnienia w ciąży Przyczyny niskiego ciśnienia w ciąży Jak podnieść niskie ciśnienie w ciąży? Kiedy do szpitala z niskim ciśnienie? Kiedy ciśnienie w ciąży jest za niskie? Niskie ciśnienie tętnicze rozpoznawane jest na podstawie serii pomiarów, które powinny być przeprowadzane w różnych dniach, ale w podobnych warunkach. Jeżeli każdy z pomiarów wskaże wartość niższą niż 100/60 mmHg, oznacza to, że dana osoba rzeczywiście cierpni na niskie ciśnienie. Prawidłowe ciśnienie w ciąży wynosi 120/80 mmHg. O niedociśnieniu krwi (hipotensja, hipotonia) mówimy, gdy: ciśnienie skurczowe jest niższe niż 100 mmHg lub ciśnienie rozkurczowe jest niższe niż 60 mmHg. Jakie ciśnienie krwi w ciąży uznaje się za prawidłowe? Optymalne ciśnienie tętnicze skurczowe mieści się w przedziale 120–129 mm Hg, ciśnienie rozkurczowe – od 80 do 84 mm Hg. Prawidłowo różnica między ciśnieniem rozkurczowym a skurczowym powinna wynosić od 30 do 50 mm Hg. Za niskie ciśnienie krwi uznaje się to, które jest poniżej normy. Czy niskie ciśnienie w ciąży może być niebezpieczne? Zdaniem specjalistów niskie ciśnienie w ciąży nie powinno zagrażać życiu matki lub dziecka. Zdarza się jednak, że długo utrzymujące się niskie ciśnienie może być niebezpieczne. Może być np. przyczyną odwodnienia kobiety. Dużym zagrożeniem związanym z zawrotami głowy (spowodowanymi niskim ciśnieniem w ciąży) jest upadek ciężarnej. Może wtedy dojść do groźnego urazu głowy lub brzucha kobiety (a co za tym idzie – dziecka, które znajduje się w brzuchu matki). Najpoważniejszą, ale też bardzo rzadką konsekwencją niskiego ciśnienia jest niedokrwienie dziecka i niewydolność łożyska. Może to spowodować zahamowanie wzrostu płodu – tzw. hipotrofię, wady ośrodkowego układu nerwowego płodu, poród przedwczesny lub poronienie. Niektóre kobiety zastanawiają się, czy niskie ciśnienie może być objawem ciąży. Owszem, niskie ciśnienie może być jedną ze zmian, które odczuwa kobieta po zapłodnieniu. W czasie ciąży zachodzi wiele procesów, które wpływają między innymi na obniżenie ciśnienia krwi. Objawy niskiego ciśnienia w ciąży Na początku ciąży wiele przyszłych mam odczuwa brak energii życiowej i sił witalnych. Ma to związek z fizjologicznym niedociśnieniem, które pojawia się w tym okresie. Zwykle stwierdza je lekarz ginekolog podczas kontrolnej wizyty. Przy większym spadku ciśnienia u ciężarnej mogą się pojawić: osłabienie, mroczki przed oczami, zaburzenia widzenia, szumy w uszach, bóle i zawroty głowy, omdlenia. Niskiemu ciśnieniu krwi w ciąży może towarzyszyć wysoki puls i przyspieszone bicie serca. Nie jest to powód do szczególnego niepokoju, gdyż tętno u ciężarnej wzrasta o nawet 20 uderzeń na minutę. Wynika to z tego, ze przy niskim ciśnieniu serce musi się mocniej napracować, aby przepompować więcej krwi (w czasie ciąży jej ilość w organizmie wyraźnie się zwiększa). To dzięki szybkiej pracy serca organizm może być dobrze ukrwiony i dotleniony. Przyczyny niskiego ciśnienia w ciąży Ciśnienie tętnicze krwi spada od początku ciąży. Ciśnienie skurczowe może być niższe o 5-10 mmHg, a rozkurczowe nawet o 15 mmHg. I jest to zupełnie normalne. Dlatego mówi się o fizjologicznym niedociśnieniu. Za niższe wartości odpowiada jeden z ciążowych hormonów – progesteron. Rozluźnia mięśnie, aby nie dochodziło do przedwczesnych skurczów macicy. W ten sposób zmniejsza ryzyko poronienia. Przy okazji rozszerzają się również naczynia krwionośne, aby do dziecka dopływało więcej krwi. Im szersze naczynia krwionośne, tym ciśnienie płynącej nimi krwi niższe. Gorsze samopoczucie kobiety w pierwszych tygodniach ciąży, gorzej dotleniony mózg i inne przykre objawy niedociśnienia to tak naprawdę cena, jaką płaci ona za to, aby dziecko miało lepsze warunki do rozwoju. Przyczyny niskiego ciśnienia krwi w ciąży: niedoczynność tarczycy, anemia, niedożywienie, długie leżenie, odwodnienie, częste wymioty, przegrzanie, długotrwałe stanie, nagła zmiana pozycji. Jak podnieść niskie ciśnienie w ciąży? W większości przypadków z niskim ciśnieniem można sobie poradzić bez leczenia. Domowe sposoby na podniesienie ciśnienia: picie dużej ilości płynów – często i małymi łykami, w ten sposób najlepiej nawodni się organizm, to ważne, zwłaszcza gdy cierpi się na uciążliwe wymioty na początku ciąży; kobieta w ciąży musi przyjmować w ciągu dnia minimum 2–2,5 litra wody, unikanie przegrzania – zrezygnować z gorących kąpieli, grubego ubierania się; gdy jest za gorąco, żyły się rozszerzają i ciśnienie krwi jeszcze bardziej się obniża; z tego powodu nie powinno się korzystać też z sauny, aktywność fizyczna – przy długim staniu lub siedzeniu, pojawiają się kłopoty z krążeniem krwi, mniej tlenu dopływa do mózgu i łatwiej pojawiają się zawroty głowy lub nawet omdlenia, spanie na boku (najlepiej lewym, co poprawia przepływ krwi i dotlenienie całego organizmu) – pod koniec ciąży niskie ciśnienie może pojawiać się, gdy leży się na plecach, wówczas brzuch uciska główne naczynia krwionośne, co może być przyczyną zawrotów głowy, zwłaszcza gdy długo leży się w takiej pozycji, wstawanie powoli – po nocnym wypoczynku, dłuższym siedzeniu przed telewizorem trzeba zmieniać pozycję powoli, aby nie zakręciło się w głowie (ten nagły spadek ciśnienia krwi nosi nazwę niedociśnienia ortostatycznego), picie kawy lub herbaty – nie można przesadzać z ilością kofeiny, ale picie kawy w ciąży i herbaty nie jest zabronione. Mająca działanie pobudzające kawa może pomóc przy niskim ciśnieniu w ciąży, ale warto ograniczyć jej picie do maksymalnie 2 filiżanek. Kiedy do szpitala przy niskim ciśnieniu w ciąży? Jeżeli kobiecie w ciąży oprócz niskiego ciśnienia dokuczają także bóle głowy, omdlenia, mroczki przed oczami i osłabienie powinna udać się do lekarza. Jeżeli przyszła mama czuje, że robi się jej słabo, jak najszybciej powinna usiąść – najlepiej na podłodze. Specjalista ustali przyczynę niskiego ciśnienia krwi i poradzi, jak je podnieść. Konsultacji lekarskiej wymaga również niskie ciśnienie w ciąży wynoszące 80/50 mmHg. Zobacz także: Dolegliwości w ciąży – 8 typowych dolegliwości wg trymestru ciąży Zatrucie ciążowe: przyczyny, objawy i przebieg gestozy. Kiedy jechać do szpitala? Dziwne dolegliwości w ciąży – które powinny niepokoić? Data aktualizacji: 28 lipca 2022 Niedoczynność tarczycy polega na zmniejszonej produkcji hormonów odpowiedzialnych w organizmie m. in. za metabolizm. Kojarzona jest więc z niekontrolowanym przybieraniem na wadze. Czy rzeczywiście zawsze przy niedoczynności tarczycy się tyje? Czy są sposoby, by przy tym schorzeniu uniknąć otyłości? Co to jest niedoczynność tarczycy? Tarczyca jest gruczołem wydzielania wewnętrznego produkującego hormony: trójjodotyroninę, tyroksynę i kalcytoninę. Ich właściwa ilość w organizmie reguluje metabolizm w poszczególnych narządach i tkankach. Przyczynami niedoczynności mogą być: przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy (choroba Hashimoto), stan po chirurgicznym usunięciu tarczycy, po leczeniu jodem radioaktywnym. lub na skutek przedawkowania leków przeciwtarczycowych. Kiedy gruczoł tarczowy pracuje nieprawidłowo, ilość wydzielanych przez niego hormonów może być zbyt mała lub zbyt wysoka, w zależności od rodzaju dysfunkcji. Obniżona produkcja nazywana jest niedoczynnością tarczycy, zawyżona – jej nadczynnością. Zatem czy niedoczynność tarczycy prowadzi do tycia czy chudnięcia? Skoro przy niedoczynności gruczołu ilość hormonów odpowiedzialnych za metabolizm – czyli przemianę materii – jest niewystarczająca, w konsekwencji może prowadzić to do zwiększenia masy ciała bez zmiany trybu życia i żywieniowych przyzwyczajeń. Innymi objawami niedoczynności poza przyrostem masy ciała są: uczucie ciągłego zimna, zmęczenie/senność, depresja, zaburzenia pamięci, rzadsze oddawanie stolca/zaparcia, spowolnienie czynności serca, niskie ciśnienie tętnicze, sucha łuszcząca się blada skóra, suche włosy; Niedoczynność tarczycy – tycie czy puchnięcie? Niektórzy pacjenci zmagający się z niedoczynnością tarczycy narzekają również na obrzęki, można więc zadać pytanie, czy problemem przy tym schorzeniu jest tycie czy puchnięcie. Podczas zmniejszonej produkcji hormonów tarczycy dość często występuje obrzęk śluzowaty. Jest on jednym ze skutków spowolnienia metabolizmu, powstaje przede wszystkim w miejscach nagromadzenia tkanki łącznej wiotkiej: na twarzy, dłoniach, w okolicach powiek; Obrzęk i przybieranie na wadze mogą współistnieć podczas niedoczynności gruczołu tarczowego, przeważnie spowodowanej autoimmunologiczną chorobą Hashimoto. Przyczyny tycia przy niedoczynności tarczycy Przy niedoczynności tarczycy przyczyn tycia może być kilka. Zależy to od zastosowanego leczenia, postępowania pacjenta, jego ogólnego stanu zdrowia, podłoża niedoczynności i innych czynników. Powody najczęściej występujące to: obrzęki, np. obrzęk śluzowaty – ich przyczyną jest zatrzymywanie wody w organizmie, a tym samym zwiększenie masy ciała; początek leczenia niedoczynności z reguły powoduje utratę wagi, która swe podłoże ma właśnie nie z zawartością tkanki tłuszczowej, ale spadkiem nadmiaru wody, zmiana nawyków żywieniowych– zmniejszona aktywność gruczołu tarczowego często powoduje objawy podobne do symptomów depresji, dlatego wielu pacjentów z niedoczynnością zmienia swoją dietę, zwiększając m. in. spożycie słodyczy celem poprawiających nastrój i w ten sposób przybiera na wadze, spadek przemiany materii– poważna niedoczynność tarczycy powoduje spadek przemiany materii organizmu nawet o kilkadziesiąt procent, subkliniczna niedoczynność tarczycy– utajona niedoczynność, niedająca charakterystycznych objawów – może powodować tycie, ponieważ przez brak symptomów często jest nieleczona, a niewyrównany poziom hormonów obniża metabolizm, choroby współistniejące– dotyczą szczególnie pacjentów, u których niedoczynność spowodowana jest chorobą Hashimoto – chorobie tej często towarzyszą inne schorzenia autoimmunologiczne, jak choćby cukrzyca typu 1, powodujące trudny do kontrolowania przyrost masy ciała, uczucie osłabienia i szybkie męczenie – jeden z objawów towarzyszących niedoczynności gruczołu tarczowego, prowadzi często do zmiany trybu życia i zmniejszenia aktywności fizycznej; Czy przy niedoczynności zawsze się tyje? Często pacjenci zadają pytanie, czy przy niedoczynności tarczycy zawsze się tyje? Niektórzy nawet lekko podwyższonym poziomem TSH we krwi tłumaczą swoją nadwagę lub otyłość. W rzeczywistości nie jLeczest jednak tak, że nawet lekka niedoczynność powoduje niekontrolowane zwiększenie masy ciała. Schorzenie leczone lekami wyrównującymi poziom TSH i hormonów tarczycy nie powoduje zwiększania masy ciała. Gwałtowne tycie, następujące mimo niezmienionego trybu życia i pozostania przy wcześniejszych nawykach żywieniowych, może wystąpić przy głębokiej niedoczynności wywołanej poważnym schorzeniem gruczołu. Może to być np. rozległy stan zapalny powodujący silne zaburzenia pracy tarczycy i nagły spadek wydzielania przez nią hormonów odpowiedzialnych za przemianę materii. Niedoczynność tarczycy a tycie w ciąży Niestety kobiet w ciąży również może dotknąć niedoczynność tarczycy wynikająca z jej małego rozmiaru. Objawy wtedy są takie same jak przy zwykłej niedoczynności, jednak o wiele trudniej ją wykryć u przyszłych mam, gdyż ich ciało w tym okresie ulega wielkim zmianom. Nie należy, zwłaszcza w takim stanie, bagatelizować żadnej zmiany. Kobietom w ciąży przy niedoczynności tarczycy towarzyszy nadmierne tycie, które nie jest odpowiednie do rozwoju płodu. Leki na niedoczynność tarczycy a tycie Wielu pacjentów rozpoczynających leczenie zaburzeń pracy gruczołu tarczowego boi się reakcji na leki. Przyjmowanie hormonów kojarzy się powszechnie z wieloma skutkami ubocznymi, wśród których do najczęściej występujących należą nagły wzrost lub spadek masy ciała. Czy po lekach na niedoczynność tarczycy się tyje? Przeciwnie – leki takie podwyższają w organizmie poziom wydzielanych przez gruczoł hormonów. To ich niedobór przyczynia się do obniżenia metabolizmu, zatem wyrównanie ich poziomu pozwala zredukować kilogramy. Dużo zależy od dawkowania zastosowanego przez endokrynologa. Niekiedy, gdy dawka jest zbyt wysoka, organizm zachowuje się, jak przy nadczynności tarczycy, a pacjent wówczas chudnie. Jeśli jednak dawki leków są dobrze dobrane i skutecznie wyrównują poziom hormonów tarczycy, choroba nie wpływa na zaburzenia masy ciała. A jakie leki się przyjmuje? Zazwyczaj lekarze przepisują lewotyroksynę, a także zalecają wykonywanie regularnych badań okresowych na tarczycę. Leczenie niestety trwa do końca życia. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! Niedoczynność tarczycy to choroba wywołująca szereg objawów. W skrajnych przypadkach może stanowić stan zagrożenia życia. Sprawdź, czym charakteryzuje się choroba, jakie są jej przyczyny i objawy. Czym jest niedoczynność tarczycy? Jakie są przyczyny niedoczynności tarczycy? Jakie są objawy niedoczynności tarczycy? Czym jest niedoczynność tarczycy? Niedoczynność tarczycy to stan niedoboru hormonów tarczycy. Wyróżnia się trzeciorzędową, pierwotną i wtórną niedoczynność tarczycy. Jest wiele przyczyn, a także objawów tej choroby. Zazwyczaj do objawów należą różne, często wielonarządowe choroby. Niedoczynność tarczycy jest chorobą groźną, dolegliwą, a w skrajnych przypadkach zagrażającą życiu. Jakie są przyczyny niedoczynności tarczycy? Tarczyca jest gruczołem wydzielania wewnętrznego. Mieści się w w dolnej i przedniej części szyi. Hormony tego gruczołu, czyli tyroksyna T4 i trijodotyronina T3, służą do regulacji przemian metabolicznych w ustroju. Niedobór owych hormonów prowadzi z kolei do spowolnienia metabolizmu. Pierwotna niedoczynność tarczycy jest z kolei wywoływana uszkodzeniem tarczycy. Do najczęstszych przyczyn niedoczynności tarczycy należy choroba Hashimoto. Jest to przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. Do innych powodów powstania owych dolegliwości należą też rozmaite działania medyczne, np. leczenie radioaktywnym jodem, napromieniowanie okolic szyi, usunięcie tarczycy, przyjmowanie niektórych leków, a także różne choroby zapalne. Niedoczynność tarczycy wtórna jest natomiast powodowana brakiem albo niedoborem tyreotropiny TSH. Ten hormon przysadki mózgowej odpowiada za regulację pracy tarczycy. Niedoczynność przysadki może być spowodowana różnymi chorobami, np. nowotworami, chorobami zapalnymi, a także uszkodzeniami czy urazami. Niedoczynność trzeciorzędowa jest z kolei związana z uszkodzeniem podwzgórza oraz niedoborem tyreoliberyny (jest to hormon uwalniający tyreotropinę). Jakie są objawy niedoczynności tarczycy? Wyróżnia się wiele objawów niedoczynności tarczycy. Objawy są zazwyczaj nasilone w niedoczynności pierwotnej. W przypadku zauważenia u siebie przedstawionych objawów należy skonsultować się z lekarzem specjalistą. Nie wszystkie z nich świadczą jednoznacznie o chorobie tarczycy, czego przykładem mogą być np. objawy gastryczne, które często wskazują np. na problemy jelitowe i związane z układem pokarmowym. Dlatego konsultacja ze specjalistą i przeprowadzenie odpowiednich badań są tak ważne. Do najczęstszych objawów niedoczynności tarczycy należą obrzęki podskórne (zmiana rysów twarzy, obrzęki rąk, powiek),skóra sucha, blada, chłodna, spadek potliwości, niskie ciśnienie tętnicze, wolne tętno, bóle mięśni, obrzęki stawów. Ponadto wyróżnia się też przewlekłe zaparcia, opóźnienie wzrastania i zaburzenia dojrzewania płciowego u dzieci, zaburzenia miesiączkowania, zaburzenia libido, niepłodność, łamliwe włosy i wzmożone wypadanie włosów. Do innych objawów należą też zmiany w układzie nerwowym, np. zespół cieśni nadgarstka, a także powiększenie języka, ochrypły głos, objawy nieżytu górnych dróg oddechowych, osłabienie, ospałość, wzmożona męczliwość, przyrost masy ciała czy uczucie zimna. Pozostałe objawy to również rozchwianie emocjonalne, zaburzenia pamięci, depresja oraz problemy z koncentracją uwagi. Przeczytaj więcej o niedoczynności tarczycy na stronie: Dowiedz się, jakie są skutki niedoczynności tarczy, czy choroba jest groźna w ciąży albo w jaki sposób leczyć chorobę.

niskie ciśnienie niedoczynność tarczycy